مجله خبری تشریفات

بختیاری‌ها هم از دیگر اقوام ایرانی به شمار می روند که برای پک پذیرایی ترحیم مشهد برگزاری سوگواری‌های خود آیین خاصی را رعایت می‌کنند. درگذشت فردی دربین بختیاری‌ها به معنای اندوه برای تمام طایفه هست. برای مثال تمامی مهمانان فعالانه در همگی کار‌ها از آشپزی تا پذیرایی همکاری می‌کنند. آنان در روز تشییع جنازه نوعی خورش به اسم «سرمزاری» برای ناهار تهیه و تنظیم می‌کنند که درصورتی که کسی فارغ از تناول کردن ناهار مجلس را ترک کند، کاری توهین‌آمیز محسوب می‌شود.

زنان مسن هم شعری به اسم «گاگرو» را می‌خوانند و از نوعی ساز کوتاه به نام «ساز چپی» استفاده می‌کنند. افراد طایفه هم برای عرض تسلیت همپا با خود گوسفند و مواد غذایی برای صاحب عزا می آورند و در بیرون چادر یا روستا با ساز چپی عزاداری می‌کنند تا صاحب و مالک عزا آنان‌را به درون دعوت کند. کتل هم از دیگر دین‌های بختیاری هست که در آن اسبی را با پارچه سیاه پوشانده و افسارش را به دست مردی می‌دهند تا آن را بدور مافه (یادبودی مقدس که برای متوفی برپا می‌شود) بچرخاند.

دین‌های عزاداری میان همه اقوام و فرهنگ و تمدن‌های متعدد ایرانی از ترکمن تا بختیاری از شمال تا استانهای جنوبی هر یک ویژگی‌های خاص خود را دارا هستند و به نحوه‌ای معین برگزار میگردند. اما فی مابین تمامی آن‌ها مراسم‌های سوم، هفتم و چهلم و اندوه و گریه یکسان هست. به‌طورکلی مرگ و آداب آن بسیار فی مابین ایرانیان حایز اهمیت بوده و به آن اعتنا خاصی می شود.

مراسم عزاداری محرم و صفر در جمهوری اسلامی ایران

از دیگر مراسم عزاداری که در جمهوری اسلامی ایران بسیار متشخص شمرده میشود، سوگواری محرم و صفر هست. در این سوگواری که یادآور آئین سووشون می باشد، همه شهرهای ایران با آداب و سنت‌های خاص خود برای حسین و یارانش عزاداری می‌کنند.

بختیاری‌ها هم از دیگر اقوام ایرانی به شمار می روند که برای پک پذیرایی ترحیم مشهد برگزاری سوگواری‌های خود آیین خاصی را رعایت می‌کنند. درگذشت فردی دربین بختیاری‌ها به معنای اندوه برای تمام طایفه هست. برای مثال تمامی مهمانان فعالانه در همگی کار‌ها از آشپزی تا پذیرایی همکاری می‌کنند. آنان در روز تشییع جنازه نوعی خورش به اسم «سرمزاری» برای ناهار تهیه و تنظیم می‌کنند که درصورتی که کسی فارغ از تناول کردن ناهار مجلس را ترک کند، کاری توهین‌آمیز محسوب می‌شود.

زنان مسن هم شعری به اسم «گاگرو» را می‌خوانند و از نوعی ساز کوتاه به نام «ساز چپی» استفاده می‌کنند. افراد طایفه هم برای عرض تسلیت همپا با خود گوسفند و مواد غذایی برای صاحب عزا می آورند و در بیرون چادر یا روستا با ساز چپی عزاداری می‌کنند تا صاحب و مالک عزا آنان‌را به درون دعوت کند. کتل هم از دیگر دین‌های بختیاری هست که در آن اسبی را با پارچه سیاه پوشانده و افسارش را به دست مردی می‌دهند تا آن را بدور مافه (یادبودی مقدس که برای متوفی برپا می‌شود) بچرخاند.

دین‌های عزاداری میان همه اقوام و فرهنگ و تمدن‌های متعدد ایرانی از ترکمن تا بختیاری از شمال تا استانهای جنوبی هر یک ویژگی‌های خاص خود را دارا هستند و به نحوه‌ای معین برگزار میگردند. اما فی مابین تمامی آن‌ها مراسم‌های سوم، هفتم و چهلم و اندوه و گریه یکسان هست. به‌طورکلی مرگ و آداب آن بسیار فی مابین ایرانیان حایز اهمیت بوده و به آن اعتنا خاصی می شود.

مراسم عزاداری محرم و صفر در جمهوری اسلامی ایران

از دیگر مراسم عزاداری که در جمهوری اسلامی ایران بسیار متشخص شمرده میشود، سوگواری محرم و صفر هست. در این سوگواری که یادآور آئین سووشون می باشد، همه شهرهای ایران با آداب و سنت‌های خاص خود برای حسین و یارانش عزاداری می‌کنند.